RABON GADO:

Mutumin da ya mutu ya bar mutane kamar haka:-

Matarsa ta aure guda ɗaya.
Ƴaƴansa mata guda uku.
Ɗan’uwansa namiji guda ɗaya wanda suke haɗa uba kaɗai.
Ɗan’uwansa namiji guda ɗaya wanda suke haɗa uwa kaɗai.

Za a raba dukkan abin da ya bari zuwa kashi saba’in da biyu ne (72).

Sai a ba wa matarsa kashi takwas (8); domin tana da kashi ɗaya cikin takwas na abin da ya bari.
Za a ba wa ƴaƴansa mata ukun nan kashi arba’in da takwas (48); domin suna da kashi biyu cikin uku ne na abin da ya bari. Ko wace ɗaya daga cikinsu tana da kashi goma sha shida (16).
Za a ba wa ɗan’uwansa da suke haɗa uba kaɗai ɗin nan kashi goma sha shida (16) da ya rage bayan matarsa da ƴaƴansa mata sun ɗauki rabonsu; domin da ma shi babu abin da za a ba shi sai abin da ya rage bayan masu kason asali sun ɗauki rabonsu.
Shi kuwa ɗan’uwansa da suke haɗa uwa kaɗai ba yi da kome a cikin gadon abin da ya bari a irin wannan hali.

Sannan da za a ƙaddara cewa shi mamacin a lokacin da yake cikin jinƴar cutar da ta yi ajalinsa ya raba dukkan dukiyar tasa a tsakanin ƴaƴansa matan nan da kuma matarsa ta aure kaɗai ba tare da ɗan’uwansa da suka haɗa uba ɗin nan ba, toh da abin da ya yin ya zama haramtacce a mahangar Musulunci, kuma ya zama ɓatacce mara ƙima; saboda haka dole ne a sake rabon gadon kamar yadda Musulunci ya tsara bayan mutuwarsa.